ارتودنسی

ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که تخصص آن درمان بیماران مبتلا به استقرار نادرست دندان ها هنگام بستن دهان (مال اکلوژن) که منجر به انجام نامناسب عمل جویدن می شود می باشد.

ارتودنسی همچنین شامل درمان و کنترل جنبه های مختلف رشد صورت و فک می شود. یک متخصص ارتودنسی با نام ارتودنتیست خوانده می شود.

وجود مشکلات فکی افراد را در معرض خطر ابتلا به بیماری پریودنتال و پوسیدگی های دندانی قرار می دهد ، ایجاد درد به علت انقباض در عضلات جویدن که می توانند منجر به سردرد، سندرم TMJ  و حتی درد گردن و شانه شود.

مزایای ارتودنسی

یک متخصص ارتودنسی از انواع دستگاه های دندانپزشکی از جمله براکت ها ، سیم ارتودنسی ، پلاک و غیره جهت درمان و انجام ارتودنسی در موارد زیر استفاده می کند

  • بستن فاصله های بین دندانی شدید
  • حصول اطمینان از هم ترازی دندان ها
  • صاف کردن دندان های کج و چرخیده
  • بهبود گفتار یا غذا خوردن (عملکرد دهانی)
  • بهبود سلامت دراز مدت لثه ها و دندان ها
  • برای جلوگیری از سایش بیش از حد در دراز مدت و یا ضربه به دندان ها
  • درمان جفت شدگی نادرست (مال اکلوژن)

مال اکلوژن چیست؟

مال اکلوژن به معنای واقعی کلمه عدم جفت شدگی صحیح دندانها برای عمل جویدن است. برخی از فک ها و دندان های کودکان به درستی رشد نمی کنند. جفت شدگی ناجور به دندان های کج، ترازنشده، و نقص در رابطه بین مجموعه پایین و بالای دندان (دو کمان دندانی) اشاره دارد. این حالت ممکن است به علت آسیب به دندان یا استخوان صورت، مکیدن مکرر انگشت شست، عدم هماهنگی رشد فکین و یا به دلایل نامشخص باشد.

تصحیح مال اکلوژن یا جفت‌شدن نامناسب دندان‌ها

این امر می‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندان‌ها یا دو فک نسبت به هم باشد، یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد. درمان‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندان‌ها و یا تغییر الگو و جهت رشد دو فک (درمان‌های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبهٔ دیگر می‌توان درمان‌های ارتودنسی را به درمان با دستگاه‌های ثابت و متحرک تقسیم کرد. دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن آنها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل‌دهندهٔ آنها براکت و سیم می‌باشد. براکت‌ها همان اجزای کوچکی هستند که توسط چسب خاصی به دندان چسبانده می‌شوند.

ارتودنسی متحرک

دستگاه‌های متحرک انواعی هستند که بیمار می‌تواند در طول درمان آنها را از دهانش خارج کند، البته این خارج نمودن بنا بر تجویز ارتودنتیست محدود به زمان‌های کوتاهی مانند زمان غذاخوردن یا مسواک‌زدن و ورزش کردن باشد. این نوع دستگاه‌ها در بین مردم به «پلاک ارتودنسی» مشهورند.

به طور کلی، جفت شدگی ناجور بر سلامت جسمی تاثیر نمی گذارد، و یک بیماری نیست، بلکه تغییر در موقعیت طبیعی دندان ها است. با این حال، این حالت ممکن است بر روی شکل چهره فرد و ظاهر دندان هایش تاثیر بگذارد، که می تواند منجر به خجالت، عدم اعتماد به نفس و حتی افسردگی شود.

مال اکلوژن شدید ممکن است بر روی خوردن، گفتار و حفظ نظافت دندانها و سلامت مفصل گیجگاهی فکی تأثیر بگذارد.

مقامات بهداشت انگلیس می گویند که تقریبا یک سوم از همه افراد 12 ساله در این کشور احتمالا به درمان ارتودنسی نیاز دارند.